You can be the greatest, you can be the best!

Standaard

Wauw, ik zit nog helemaal in mijn endorfine-high. Ik had voor mezelf afgesproken dat als ik mijn afstudeeronderzoek op 30 april klaar zou hebben, ik op 1 mei mee zou mogen doen met de Knokke 10 k. En zoals je waarschijnlijk al door hebt, is dat gelukt.. Wat een dag! Vanochtend rond 10 uur vertrok ik op de fiets richting Knokke (zo’n 8 km vanaf het huis van mijn ouders) om mezelf in te schrijven. Dat ging gelukkig er vlot en ik was dan ook om half 12 alweer thuis om wat te eten, te drinken, me om te kleden en vooral op buienradar te checken of de regen langs Knokke zou gaan. Het zag er niet veelbelovend uit. Om half 4 zou de start zijn van de 10 kilometer en ik besloot om kwart over 2 te vertrekken, zodat ik voldoende tijd had om mijn tas weg te zetten, een warming upje te doen en om nog even naar het toilet te gaan. Om half 3 barstte het los, de regen, het onweer en binnen 5 minuten was ik dan ook doorweekt, dat beloof niet veel goeds. Na een paar keer gescholen te hebben, moest ik toch door gaan fietsen anders zou ik de start nog missen. Ik was net op tijd om mijn tas weg te zetten en nog even snel naar het toilet te gaan, een warming up was helaas niet meer mogelijk. Iedereen begaf zich al naar het startvak. Ik zat eigenlijk ver van achter in het vak en ik verwachtte niet dat ik een toptijd neer zou zetten, maar ik zou GENIETEN! Dat zou het voornaamste zijn en dat heb ik gedaan. Vanaf de eerste stappen had ik een grote grijns op mijn gezicht en die is er tot nu toe niet meer af geweest. Wat een heerlijke run! De eerste kilometers gingen door de straten van Knokke, niet heel bijzonder, maar genoeg mensen die onder de paraplu stonden om ons aan te moedigen, super tof! Na 2 kilometer gingen we over de Zeedijk, langs de zee. Heerlijk om hier te lopen, gelukkig begon het vanaf toen wat op te klaren en kwam er een blauw luchtje tevoorschijn.Afbeelding

 

Vanaf de zeedijk door naar het Zoute (spreek uit Zoete ;-)) kon ik me verwonderen over de huizen die hier staan. Eigenlijk mogen het geen huizen heten, maar villa’s. Ik denk dat de garage van de auto’s 3x zo groot is als mijn appartement in Amsterdam. Bizar! Afbeelding
Vanaf hier gingen we richting het Koningsbos. En ik wist dat daar de eerste heuvel de grootste ging zijn en ondanks dat ik er tegenop zag, ging het eigenlijk redelijk goed. Kleine hoge pasjes en ik ging goed naar boven, maar het heerlijkste was nog het terug naar beneden. Ik boog mezelf helemaal naar voren en het leek of ik vloog met enorm grote passen whoehoej! 

 

Afbeelding

 

En toen was ik alweer bij km 6, nog steeds ging ik echt heerlijk. Ik genoot volop en toen kwam eindelijk mijn ultieme hardloop nummer voorbij. The wall of fame van the Script. Elke keer als ik dat nummer  hoor tijdens het hardlopen, krijg ik kippenvel over mijn hele lichaam. Tijdens dit nummer loop  ik het liefste met mijn ogen dicht, helaas moet ik af en toe wel mijn ogen open doen, omdat ik anders op iemand zijn hielen trap. Maar wat is dat toch een heerlijk nummer! Na het bos, kwamen we terug langs een aantal weilanden om hierna weer terug te keren naar een andere villawijk in Knokke, ofja eigenlijk is heel Knokke een villawijk ;-). Ik had nog steeds veel energie en ik ging nog steeds heerlijk. Ik besloot om vanaf km 8 weer wat harder te gaan lopen en wat kreeg ik hier een adrenaline kick. Kinderen die hun handen opsteken om een high five te geven, opa en oma’s die staan te juichen en dan zie ik het bord km 9. Ik probeer zoveel mogelijk mensen voorbij te steken, slalommend ga ik ze voorbij en dan komen we aan bij het stadion, nog 200 meter over de atletiekbaan en dan zijn we bij de finish. Ik trek er nog een sprintje uit en degene naast me doet op hetzelfde. Ik grijns en weet dat ik hem eruit kan lopen, keihard ga ik over de finish, met een halve meter achter me de man die net naast me liep! Gewonnen! 😀

Wauw, wat was dit een heerlijke loop. Alles ging heerlijk, ik heb alleen maar genoten en had niet verwacht om een hele goede tijd neer te zetten, maar wat blijkt? 4 keer een Persoonlijk Record!!!

Afbeelding

En nu zit ik heerlijk in mijn trainingsbroek, lekker bij de houtkachel. Zometeen neem ik een lekkere “Brugse Zot”, dat heb ik wel verdiend na deze dag!

Afbeelding10